‘Hoe bestrijd je armoede? Ga delen!’
Hoe bestrijd je armoede? Ga delen. Dat is de overtuiging en ervaring van de Vlaamse schrijver Jeroen Olyslaegers. Een aantal jaren geleden kwam Olyslaegers erachter dat 25% van zijn stadsgenoten in armoede leeft. Plots voelde hij dat hij iets doen moest, en wilde. Dus ging hij op zaterdagen soep uitdelen op verschillende pleinen in Antwerpen. Later bedacht hij het fenomeen ‘geefplein’: een centrale plaats in steden waar mensen op zaterdag tussen 2 en 5 uur spullen kunnen weggeven.
Bekijk hierboven de TEDx Talk van Jeroen Olyslaegers over armoede. “Niet de overheid moet daar iets aan doen, maar wij”, is zijn overtuiging.
Delen verandert je tot in je vezels
In een indrukwekkende TEDx Talk haalt de Vlaamse schrijver armoede heel dichtbij. Maar hij laat ook zien wat je kunt doen om te helpen. Het is simpel, zegt Olyslaegers: ga delen. Zoek mensen op en geef weg wat je kunt missen. “Het is juist de daad van het delen die je transformeert. Op een plein gaan staan en iets delen met je stadgenoten verandert je tot in je vezels.” Ook hijzelf veranderde compleet door alle verhalen die hij hoorde op de pleinen waar hij soep uitdeelde, vertelt hij. Het hielp hem om over zijn vooroordelen heen te stappen. “Alle mensen die ik daar ontmoet heb – die dakloos zijn, of arm – zijn mensen zoals wij hier allemaal.”
“De meerderheid in mijn stad heeft gekozen voor partijen die armoede níét centraal zetten in hun programma.”
Volgens Olyslaegers is een nieuwe manier van denken nodig. Old school denken betekent dat we gaan aankloppen bij de overheid en zeggen: doe iets aan de armoede, schetst hij. “Maar de overheid is democratisch verkozen. En de meerderheid in mijn stad heeft gekozen voor partijen die armoede níét centraal zetten in hun programma. Ik klaag dat niet aan; ik stel dat vast,” aldus de schrijver. Hij denkt dat er sprake is van een bewustzijnsprobleem. “Als een kwart van je bevolking arm is en niemand geeft daar een blinde f*ck om, dan hebben we een probleem. En de enige, de enige mensen die daar iets aan kunnen doen zijn wij. Niet de overheid, wij.”
