De zin van het leven

'Ik stuntel, dus ik ben'. Dat is dit jaar het thema van de Maand van de Filosofie. Een thema waar psychologe Nicolette Hijweege gemengde gevoelens bij heeft. Waarom zou je je eigen gestuntel willen omarmen, vraagt ze zich af.

Als ons universum - en dus ook wij mensen - het resultaat is van een perfecte, maar kwetsbare samenloop van omstandigheden, hoe verklaar je dat dan? Er had immers maar íets anders moeten lopen, of het leven op aarde was er niet geweest. Over dit vraagstuk verscheen onlangs het boek 'Naar alle onwaarschijnlijkheid' van Klaas Landsman.

Hoewel de ‘zin van het leven’ niet per se hetzelfde is als ‘zin in het leven’ hebben, kan je wel spreken van een verband. Want wie zijn of haar leven als zinvol beschouwt, zal immers ook vaker zin in het leven hebben? Maar stel dat je juist geen zin meer hebt in het leven? En het gevoel hebt dat het leven je leegzuigt... Ligt dan de gevreesde burn-out op de loer?