Lange leve het nietsdoen!

Een blog van Annette Akkerman, deelneemster aan de schrijfwedstrijd ‘Hoe zou ik de wereld redden?’. Haar eenvoudige antwoord op deze grote vraag en de onderbouwing ervan, vond de redactie verrassend.

Doe niks en red de wereld

De beste manier om de wereld te redden is om niets te doen. De wereld gaat ten onder aan onze drang om zoveel mogelijk te doen, mee te maken en te vergaren. Dat moeten we dus met zijn allen laten. Niet overtuigd? Dan zijn hier een aantal voorbeelden.

Wij willen te veel in onze vrije tijd. Vroeger gebruikte men deze tijd om uit te rusten. Tegenwoordig proppen we onze vrije uren vol met belevenissen. We vliegen voor een citytripje de halve wereld rond. Gaan onze collega’s ver, dan vliegen wij nog verder. Het aantal vlieguren per persoon zit al jaren in een stijgende lijn. Aan deze vlucht van vlieguren lijkt vooralsnog geen einde te komen, met als gevolg een grote bijdrage aan de vermaledijde klimaatcrisis. Natuurlijk kun je CO2 compenseren, maar dat blijkt maar een fractie van de mensen werkelijk te doen (1 op 800). Beter is niet te vliegen. Je leent gewoon alle boeken over een land in de bibliotheek, gaat in je lekkere stoel zitten, verdiept je in de cultuur en geschiedenis. Je doet alsof je op vakantie bent. Dit voorkomt dan tevens de toeristendruk waar de plaatselijke bevolking steeds meer onder te lijden heeft.

Naast alle vliegbewegingen, maken we ons ook schuldig aan te veel autokilometers. Naast de tendens om ver van ons werk te gaan wonen onder het mom dat het zo rustig is op het platteland, vinden we het geen probleem om op zondag honderd kilometer te rijden voor een braderie of andere gebeurtenis waar je bij moet zijn geweest om erover mee te kunnen praten. Denk ook eens aan de files naar het strand op een mooie zonnige dag. We kunnen ook met een koud biertje in onze tuin op het gras gaan liggen, in plaats van te zitten puffen in een warme auto.

Genoeg over het reizen. We moeten minder spullen kopen, consuminderen in plaats van consumeren. Begin met minder vaak te winkelen. Zo breng je jezelf niet in de verleiding. Dat geldt ook voor bol.com.

Had je vroeger een zomer- en winterkledingcollectie, tegenwoordig zijn het er minstens vier en een aparte feestdagenlook. Het is zo uitgekiend dat je de kleding beslist volgend jaar niet meer kunt dragen. Bovendien is alles te goedkoop. De ene uitverkoop gaat naadloos over in de volgende. Dat kan gemakkelijk want de meeste kleding wordt toch in Bangladesh gemaakt door vrouwen, en vaak ook kinderen, die twaalf tot zestien uur per dag werken in een van daglicht verstoken atelier voor een paar centen. Als we minder kopen, worden deze vrouwen minder uitgebuit. Bovendien kunnen wij dan op een duurzame manier onze kleding dragen tot het versleten is. Echt versleten, bedoel ik, niet zoals die normaal-niet-stuk-te-krijgen-spijkerbroeken die nu door mechanische en chemische beschadiging, nog maar met een paar draadjes aan elkaar hangen en als designerbroek tegen de dubbele prijs verkocht worden.

Hoor ik iemand zeggen dat je je nergens in je oude kloffie kunt vertonen? Dat klopt, maar we vertonen ons ook nergens. We gaan immers nergens naar toe. Hoogstens komen er een paar vrienden langs, maar die dragen natuurlijk ook de kleding van vijf seizoenen geleden.

Het voordeel van nietsdoen is dat je tijd overhoudt. Tijd die je kunt gebruiken om kapotte spullen te maken. Dit is ook nog eens leerzaam. Haal maar eens een kapot koffiezetapparaat uit elkaar. Je zult verbaasd zijn hoeveel onderdeeltjes daarin zitten. Zo maak je een eigen ontdekkingsreis naar het binnenste van een apparaat. Omdat je natuurlijk bijna geen spullen hebt, want je koopt niets, kun je ook de afdankertjes van je buren repareren. Als zij alweer een nieuwe hebben aangeschaft, geef je het gemaakte apparaat weg aan iemand die hem goed kan gebruiken. Zelf heb je er niets aan, want je doet immers niets en voor niets heb je ook niets nodig.

Wordt het leven zo niet enorm saai? Dat ligt eraan. Heb je een geliefde dan kun je uit verveling fijn samen je bed opzoeken. Het levert je een goede dosis nachtrust op en het is bevorderlijk voor de intimiteit die zo broodnodig is voor een goede relatie. Let er wel op dat niemand zwanger raakt. Het allerslechtste voor het milieu is namelijk het krijgen van kinderen.

Het enige nadeel van al dat nietsdoen is dat het ook geen ophef veroorzaakt. Niemand heeft er weet van dat jij niets doet. Daarom is er nog een ding beter en dat is om anderen op te roepen om ook niets te doen. Gelukkig gingen we in deze blog ervanuit dat je je kon beroepen op alle macht en alle aandacht. Doe dus lekker niets, maar schreeuw het wel van de daken. Een eitje met de huidige social media, als je miljoenen volgers hebt. Goed voorbeeld doet goed volgen. Lang leve het niets!

———

Lees ook: Is de wereld wel te redden door theologe Janine Hoogendoorn
De inzending van Nadine Boers: Ik red, jij redt, hij redt, wij redden
en van Louisa Weijenbergh: Arca Fusiles Terra