Lang en gelukkig… het kan nog, maar nooit over rozen

Over drie dagen dan vindt de royal wedding plaats. Prins Harry trouwt dan met de mooie actrice Meghan Markle. In het kader van deze bijzondere gebeurtenis besteden wij de hele week aandacht aan de liefde, relaties en seks. Vandaag staat de vraag centraal: dat ‘lang en gelukkig’… is dat niet een achterhaald en onhaalbaar verschijnsel? Jan Hol is niet alleen Directeur Communicatie bij het VUmc in Amsterdam, hij is ook bestuurslid van de Marriage Week. Zijn standpunt is: een leven lang samen kan beslist, maar dan moet je de pieken én de dalen omarmen.

Komende zaterdag hoopt de Britse prins Harry te trouwen met zijn Meghan Markle, op Windsor Castle. In St. George’s Chapel zullen ze elkaar het ja-woord geven. Windsor Castle, een kasteel net buiten Londen, was in 1863 voor het eerst een huwelijkslocatie. Toen trouwden daar Eduard VII en de Deense prinses Alexandra. In 2005 (her)trouwde prins Charles er, de vader van prins Harry, met hertogin Camilla Parker Bowles. Charles’ jeugdliefde.

Een soort zakelijk contract?

De Britten zijn inmiddels helemaal hotedebotel van de royal wedding. Het huwelijk tussen Harry en Meghan is intussen al nagespeeld met een groot Legoland-bouwsel, opgericht op 5 kilometer afstand van Windsor Castle. De royal wedding heeft alle kenmerken van deze tijd, waaronder de echtscheiding van Meghan van haar eerste echtgenoot en diverse los-vast-relaties van Harry. Het roept de vraag op, of twintigers en dertigers van nu nog wel kunnen én willen gaan voor ‘lang en gelukkig’. Is het niet veel slimmer om de verwachtingen bij te stellen en gewoon te tekenen voor de eerste paar jaar? En daarna zien we wel weer?

“Wij praatten veel in onze verkeringstijd, maar nooit over het idee dat onze liefdesrelatie een soort zakelijk contract kon zijn. Nu is het bijna raar als je er níét zo over denkt”

Ik hoorde dat in Amersfoort, in de wijk Vathorst. Daar wonen veel jonge stellen. Het komt daar voor dat een stel ouders wordt en dan elkaar belooft om minstens tot twee jaar na de geboorte van hun baby bij elkaar blijven. Dan heb je tenminste je uiterste best gedaan om je kind twee jaar het beste van het beste te geven. Van dat concept had ik geen idee toen ik in 1980 trouwde. Wij praatten veel in onze verkeringstijd, maar gek genoeg vrijwel nooit over kinderen. En nooit over het idee dat onze liefdesrelatie een soort zakelijk contract kon zijn. Nu is het bijna raar als je er níét zo over denkt. En de overheid volgt de maatschappelijke trend, door de wetgeving op geregistreerde privérelaties aan te passen. Zo trouw je tegenwoordig in beperkte gemeenschap van goederen. Alles om het privébezit veilig te stellen.

Het ontwikkelen van een duurzame liefdesrelatie is moeilijker dan vroeger, schrijft Jan Hol. Alles moet tegenwoordig perfect zijn, terwijl dat niet kan.

Je neemt je sores altijd mee

Het lijkt mij dan ook veel moeilijker om nú een duurzame liefdesrelatie te ontwikkelen, dan in de jaren zeventig. De tijd waarin ik mijn Grote Liefde (…weliswaar 1,54 meter kort) tegen het lijf liep. Ik denk dat de belangrijkste redenen waarom het nu moeilijker is, deze zijn:

1. Je hebt meer veel mogelijkheden om een partner te vinden én te vergelijken met anderen – vooral door online platforms zoals Tinder.
2. De vele relatiebreuken maken jonge mensen kopschuw om zelf relaties aan te gaan met de intentie ‘tot de dood ons scheidt’. Kinderen van gescheiden ouders blijken zelf een twee keer zo grote kans op relatiebreuken te hebben, dan kinderen uit een intact-gebleven gezin.
3. De ander moet vooral leuk en interessant zijn én blijven. Als de lol eraf is, vindt men het tegenwoordig al snel wijs om de relatie te beëindigen.
4. Onze tijd is ‘kortcyclischer’ dan 40 jaar geleden. Daarmee bedoel ik: je stelt je niet in op de lange termijn, maar alles moet meteen perfect zijn. Genieten is het 11e gebod; ook voor relaties. Als er problemen komen, van welk karakter dan ook, legt dat een bom onder de relatie.
5. Sociale media wekken de indruk dat anderen altijd wél een sublieme relatie hebben. Dan valt die van jou al snel tegen. Maar… Facebook en Instagram tonen wél de kiekjes van de leuke momentjes samen, maar zwijgen over de ruzies en troubles. Dat geeft een vertekend beeld. Waardoor je kunt gaan denken: ‘waarom heeft de ander het wél leuk en ik niet?’.
6. Het hoge levenstempo en de enorme keuzevrijheid van onze tijd, blijkt voor veel mensen een belemmering om écht te ontdekken wie ze zelf zijn. Het kennen van jezelf en het hebben van een solide identiteit als persoon, is cruciaal voor een lange, gelukkige liefde. De moeilijkste mens om mee om te gaan, ben je namelijk zelf. En je neemt jezelf en jouw sores altijd mee – ook naar de volgende partner en de volgende relatie.

“Sociale media wekken de indruk dat anderen altijd wél een sublieme relatie hebben. Dan valt die van jou al snel tegen. Maar… Facebook en Instagram zwijgen over de ruzies en troubles”

Lees ook: Vreemdgaan, ben jij sterk of ga je voor de bijl?

Gehuwde mensen leven over het algemeen langer, blijkt uit sociaalwetenschappelijk onderzoek.

Gaan voor huisje-boompje-beestje

Toch denk ik – en dat zie ik ook om mij heen – dat het nog steeds kan: leven in een levenslange, gelukkige liefdesrelatie met één en dezelfde partner. Sterker nog, CBS-onderzoek wijst uit dat 90% van de Nederlanders nog steeds wil gaan voor huisje-boompje-beestje. Voor settelen. Misschien wel wat saai en minder intrigerend, maar wel zo rustig, voorspelbaar en veilig. Grappig eigenlijk, dat ook in deze tijd het aantal 50-jarige huwelijken in Nederland elk jaar groter is dan het aantal geregistreerde relatiebreuken.

Maar, waarom zou je gaan voor liefde en trouw ‘tot de dood ons scheidt’? Heeft dat in feite geen religieuze achtergrond? Of zijn er ook andere, niet-religieuze redenen om hiervoor te willen gaan? Ook hier stuiten we weer op verrassende uitkomsten van longitudinaal sociaalwetenschappelijk onderzoek. Wat blijkt?

1. Gehuwde mensen leven over het algemeen langer.
2. Duurzaam samenlevende koppels bouwen een grotere koopkracht op.
3. Een stabiele relatie is goed voor gezondheid en arbeidsinzet.
4. Een liefhebbende partner blijkt, bij ernstige ziekten zoals kanker, eenzelfde of groter effect te hebben op de genezing dan de aanwending van medicijnen (zoals chemo-behandelingen).
5. Eventuele kinderen hebben een beter uitgangspunt voor een succesvolle carrière in onderwijs en maatschappij.

Niet alleen maar over rozen

Kortom, je kunt rustig stellen dat ‘lang en gelukkig’ ook nu nog voordelen heeft. Toch wil dat geenszins zeggen dat het pad alleen maar over rozen gaat. Elke liefdesrelatie die een beetje duurt, kent ultieme hoogtepunten, maar ook diepe dalen. Vrijwel niemand ontsnapt aan het spreekwoord: ‘Elk huisje heeft zijn kruisje’. Dat hoeft je niet somber te stemmen, maar het blijkt een reëel feit. Omarm dus niet alleen de pieken, maar – hoe moeilijk soms ook – óók de dalen van het leven met de ander. Aanvaard dat de ander de ander blijft. En dat de ander voortdurend verandert; door elke levensfase heen.

“We omarmden we het motto: Als onze relatie moet stoppen, dan niet door het leven, maar alleen door de dood”

Misschien ook interessant: Elkaar beminnen? Dat is meer dan goede seks!

Wanneer je de pieken én de dalen van je relatie omarmt, is het mogelijk om een liefdesrelatie langdurig in stand te houden, schrijft Jan Hol.

Met vijf vrouwen getrouwd geweest

In 1980 trouwde ik met Corry en inmiddels ben ik met vijf vrouwen getrouwd geweest, maar… ze heetten allemaal Corry. Ik bedoel: de diverse levensfasen brachten telkens andere accenten in haar naar voren. We hebben onze crises gekend; we waren wel eens dicht bij een formidabele breuk. Bovendien zijn we super verschillend, maar mede dankzij vrienden vonden we elkaar terug. En omarmden we het motto: ‘Als onze relatie moet stoppen, dan niet door het leven, maar alleen door de dood’. Ik hoop dat bij mijn aardse levenseinde nog steeds te kunnen zeggen. In een liefdesrelatie, die de seizoenen van het leven doorgaat, schuilt een royale rijkdom aan samen beleefde ervaringen en emoties.

Volg jij ons al op Facebook? Snel doen, dan mis je niets!

Terugkijkend zijn de mooiste woorden wellicht toch: ‘gezamenlijke herinneringen’. Die geven ons althans een hechte verwevenheid met elkaar. Het is een geestelijke equity, die ik van mijn leven niet had willen missen.

Meer van Jan Hol: www.loveup.nl