Openhartige brieven over polyamorie en trouw, brief #8
Redactie
Onvoorwaardelijke liefde bij één persoon... Laurens gunt het iedereen. Hij is getrouwd en monogaam. Renee op haar beurt kiest voor polyamorie: ruimte voor meerdere liefdesrelaties naast elkaar, met toestemming van de verschillende partners. In een briefwisseling verkennen Laurens en Renee elkaars beweegredenen. Wat herkennen ze bij elkaar, waar botst het en wat leren ze van elkaar? Dit is brief #8.
Openhartige brieven over polyamorie en trouw, brief #7
Laurens van Lavieren
Onvoorwaardelijke liefde bij één persoon - dat gunt Laurens iedereen. Hij is getrouwd en monogaam. Renee op haar beurt kiest voor polyamorie: ruimte voor meerdere liefdesrelaties naast elkaar. In een briefwisseling verkennen ze elkaars beweegredenen en argumenten. Wat herkennen ze bij elkaar, waar botst het en wat leren ze van elkaar? Dit is brief #7.
Openhartige brieven over polyamorie en trouw #6
Renee
Laurens is getrouwd en hij gunt iedereen onvoorwaardelijke liefde bij één persoon. Renee koos voor polyamorie: ruimte voor meerdere liefdesrelaties naast elkaar. In een briefwisseling verkennen ze elkaars beweegredenen. Waar is herkenning, waar botst het en wat leren ze van elkaar? Je leest hier brief #6.
Openhartige brieven over polyamorie en trouw #5
Laurens van Lavieren
Laurens is getrouwd en hij gunt iedereen onvoorwaardelijke liefde bij één persoon. Renee koos voor polyamorie: ruimte voor meerdere liefdesrelaties naast elkaar. In een briefwisseling verkennen ze elkaars beweegredenen. Waar is herkenning, waar botst het en wat leren ze van elkaar? Lees hier brief nummer 5.
Openhartige brieven over polyamorie en trouw, brief #3
Laurens van Lavieren
Laurens is getrouwd en gunt ieder ander onvoorwaardelijke liefde. Renee koos voor polyamorie: ruimte voor meerdere liefdesrelaties. In deze briefwisseling verkennen ze elkaars beweegredenen. Waar botst het, waar is herkenning en wat leren ze van elkaar? Lees hier brief 3.
Carin, 25: ‘Hoe blijf ik dankbaar in mijn relatie?’
Redactie
Tot mijn schaamte moet ik zeggen dat ík degene ben die regelmatig in de ‘onze-relatie-is-zo-beroerd’-stand gaat, en is mijn man het lijdend voorwerp. Hoe kan ik uit mijn vaak zo kritische houding blijven en juist de goede dingen zien en benadrukken?