Volg het traject voor twintigers ‘Hier wil ik voor leven!’

Het is vrijdagochtend 11 februari. De deelnemers van verdiepingstraject ‘Hier wil ik voor leven!’ arriveren bij het prachtige oude klooster De Elegast in Ubbergen. Hier gaat het gebeuren: het startweekend van de zoektocht waarvoor zich maar liefst 15 deelnemers hebben aangemeld.

“Vanaf het eerste moment was er een warme, gezellige en open sfeer. We liepen het pad op naar het klooster De Elegast en zagen drie mensen enthousiast zwaaien: de coaches”, blikt deelneemster Robin terug. Wanneer alle deelnemers binnen zijn, is het tot het ‘stiltemoment’ op zondag, geen moment stil. Het dagdeel vult zich onder meer met kennismakingspellen en heerlijk eten, en met een gezellig kampvuur komt de vrijdag tot een einde.  

Stil zijn, hoe doe je dat?

Zaterdag start met een goed ontbijt, waarna coach Laurens van Lavieren – ook coördinator van het traject – de dag opent met een presentatie over de inhoud van het traject. In de middag komt filosoof en socioloog Jan Hoogland vertellen over Authenticiteit en het Nihilisme. ‘s Avonds is er opnieuw een geweldige maaltijd en kijken we een intense film: Melancholia, over een wereld zonder hoop. “Wat ik bijzonder vond, is dat ik nog uren heb nagepraat over de film en over het geloof. Alle vragen mochten gesteld worden, en iedereen deed zijn best om zo goed mogelijk vanuit zijn eigen overtuiging te reageren”, vertelt Robin.

Ook de zondag is voor Robin een bijzondere ervaring: “Er stond een vier uur durende ‘stiltetijd’ op het programma. Stil zijn, wat moet je dan eigenlijk doen? Hoe ben je stil? Ik vond het ingewikkeld maar heel erg leerzaam om mee te maken.” 

Kippenvel

De tweede ontmoeting is op vrijdag 25 maart, in de sfeervolle kelders van Gist in Amsterdam. Tijdens dit dagprogramma spreekt Jan-Willem van Putten over effectief altruïsme. Jan-Willem is directeur van Training for Good, dat trainingen geeft in effectief altruïsme: een filosofie en sociale beweging die zoekt naar de meest effectieve manieren om ‘het goede’ te doen richting anderen. “Ik kreeg kippenvel toen ik over dit zingevingstraject hoorde. Juist in deze tijd, waarin zingeving vaak ontbreekt, vind ik het geweldig dat er een programma is dat deelnemers kennis laat maken met verschillende stromingen die zingeving kunnen bieden.” was de reactie van Jan-Willem toen wij hem als spreker vroegen.

Ook Anne Jan doet mee met het verdiepingstraject. Waarom heeft hij zich aangemeld? Anne Jan: “Ik mis de openheid om over de ‘echte’ vragen te spreken met mensen in mijn eigen omgeving. Ik had ook nooit de durf om échte en open gesprekken te voeren met mensen met een andere levensvisie. Tijdens dit traject kan dat wél, in een open en positieve setting. Dit is voor mij dan ook een ultieme kans.”

Het traject wordt vervolgd met om de twee weken een bezoek aan een vertegenwoordiger van een levensbeschouwing. Zo maken de deelnemers via Bahaeddin Budak, van de Islamitische theologische faculteit in Amsterdam, kennis met de Islam. Vrijwilliger-coordinator van het traject Karen Luteijn: ”Hartverwarmend om tijdens de ramadan zo overvloedig in gastvrijheid en met zoveel lekkers ontvangen te zijn”. Op Anne Jan maakt de lezing over het christendom van Govert Buijs indruk. Als praktische toepassing wassen de deelnemers elkaars voeten, ook de hoogleraar Buijs doet mee. En zo proeven de deelnemers eveneens aan het jodendom, moderne spiritualiteit, wetenschappelijk naturalisme en het boedhisme.

Slotweekend: ontdekken wat waar is

Op 22, 23 en 24 april vond, veel te snel, alweer het slotweekend plaats. Robin schreef voor ons een mooi verslag:

”Het traject werd afgesloten met een prachtig weekend in het Don Bosco Centrum. Een mooi gebouw midden in de natuur, waar bij binnenkomst de pannen met ons avondeten al op het fornuis stonden. Wat was het fijn om iedereen weer te zien. Vrijdagavond stond ‘minute to win it’ op het programma, een heerlijk spel om lekker hard bij te lachen en plezier te hebben. De dag werd afgesloten met een kampvuur, waarna iedereen (redelijk) optijd naar bed ging om zaterdag flink aan de slag te gaan.

Zaterdag ochtend toen ik uit mijn raam keek zag ik coach Laurens een waslijn vullen met allemaal A4’tjes: dit kon alleen maar leuk worden. Op de waslijn hingen de sketchnotes gemaakt door Karen. Karen heeft het hele traject gezorgd voor een overzichtelijke samenvatting door middel van haar zelf gemaakte sketchnotes (zie: @karenluteijn op instagram). Tijdens deze opdracht met de waslijn moest je twee perspectieven kiezen. Één waar je je helemaal in kon vinden, en één waar je een beetje ‘jeuk’ van krijgt zoals Laurens vaak zegt. Door middel van casussen moest jij je standpunt of manier van benaderen voorleggen aan je maatje. Hoe zou bijvoorbeeld een wetenschappelijk naturalist tegen een bepaalde situatie aankijken?’’

Geraakt
Tijdens deze opdracht zijn we met zijn alle gaan terugblikken, wat hebben we nou eigenlijk allemaal gehoord en gezien. Effectief Altruïsme, expressief individualisme, Jodendom, christendom, islam, boeddhisme, new age en wetenschappelijk naturalisme. Een hele lijst, waar iedereen uit het traject veel van geleerd heeft. Tijdens dit traject ben ik er ook achter gekomen dat, iets niet leuk vinden of merken dat iets absoluut niet bij je past ook leren is.

’s middags tijd voor coachingsgesprekken, en een prachtig groepsgesprek. In de stilteruimte van het Don Bosco Centrum voerden we met zijn alle een gesprek over wat ons heeft geraakt, wat we meenemen en hoe we alles ervaren hebben. De avond eindigde met een hilarisch open podium, met prachtige muziek van coach Roos. Waarna we de avond hebben voortgezet bij het kampvuur waar flink gezongen en gelachen is.

Zondagochtend hoorde je in de wandelgangen het woord ‘stiltetijd’ regelmatig vallen. Deze stond namelijk weer op het programma. Tijd om stil te zijn, na te denken en te ervaren hoe het is om stil te zijn. Zelf ben ik gaan wandelen door het prachtige natuurgebied om het Don Bosco Centrum heen. Soms wat aantekeningen maken in mijn notitieblok, maar vooral veel zitten en genieten van al het moois wat de natuur te bieden heeft. Tijdens dit traject, en mijn laatste coachingsgesprek ben ik er voor mijzelf achter gekomen dat ik veel zingeving krijg uit de natuur.

Wordt vervolgd

Tijdens dit laatste coachingsgesprek heb ik dan ook met coach Laurens besproken: Hoe nu verder? Dit prachtige traject is bijna tot zijn einde, en daarna gaan we allemaal weer terug naar ons eigen leven met verplichtingen die daar aan vast hangen. Samen met Laurens heb ik tijdens dit gesprek een plan gemaakt. Een onderdeel van dit plan is dat ik tijdens dit traject heb ervaren hoe fijn en bijzonder het is om stil te zijn, stil in de natuur. Een ander onderdeel van dit plan is dat ik samen met deze groep meer wil ontdekken. Samen met de groep is een plan gemaakt om elkaar ongeveer twee maandelijks op te zoeken en bijvoorbeeld een lezing, workshop of een terrasje te bezoeken. De eerste afspraak hiervoor staat ondertussen: een bezoek aan de Soefitempel in Katwijk aan Zee. Ze houden daar universele erediensten waarin ze inspiratie halen uit de zes grote wereldreligies.

Zondagmiddag hebben we afscheid genomen van elkaar met de volgende woorden:

Mag je steeds meer…

Ontdekken wat waar is

Doen wat goed is

Ervaren wat geluk is”

Wil je meer weten over dit traject? Lees hier verder en meld je (onderaan de pagina) aan voor updates over nieuwe trajecten.