Voor iedereen die wel eens eenzaam is…

“Wanneer voelde jij je voor het laatst eenzaam?”
Mijn antwoord op deze vraag vind je aan het einde van dit blog. Maar hoe zit het met jou? Je zou denken dat eenzaamheid iets is voor ouderen of zieke mensen, die weinig de deur uit kunnen. Dat is het heersende beeld. Toch durf ik te wedden dat jij je ook wel eens eenzaam voelt. Ondanks dat je misschien slim, good looking, gezellig en meestal vrolijk bent. Gevoelens van eenzaamheid gaan schuil achter de meest succesvolle buitenkant. Toch?
In deze blog lees je waarom eenzaamheid volgens mij sóms een probleem is en sóms niet. Ook geef ik tips over wat je met je eenzaamheid kunt doen.
Eenzaamheid hoort erbij
Eenzaamheid hoort erbij in bepaalde perioden van je leven. Denk maar eens aan het begin van je studententijd. Je begint opnieuw, je verhuist misschien, je kent nog niemand van je opleiding en je vrienden van thuis zie je een stuk minder. Dan kan het zomaar gebeuren dat je je een paar weken behoorlijk eenzaam voelt.
Je kunt je evengoed eenzaam voelen terwijl je massa’s vrienden, feestjes en huisgenoten om je heen hebt. Misschien is er wel niemand die écht weet wat er in je omgaat; waar je je zorgen over maakt of wat jou aan het lachen maakt. Soms hoort eenzaamheid er dus gewoon bij. Het kan je overkomen terwijl je een rijk sociaal leven hebt. Is het dan terecht dat we denken dat eenzaamheid alleen zielige mensen overkomt?
“Eenzaamheid is een signaal van een verlangen dat nu niet (voldoende) wordt vervuld: het verlangen naar verbinding”
Misschien ook interessant: Jeanette vertelt over haar eenzaamheid in de coronaperiode

Eenzaamheid is geen probleem
Soms hoort eenzaamheid bij de fase in je leven en vind je vanzelf nieuwe vrienden. Bijvoorbeeld als je aan een nieuwe studie bent begonnen, of net verhuisd naar je studentenkamer.
Eenzaamheid is een signaal. Een signaal van een verlangen dat nu niet (voldoende) wordt vervuld: het verlangen naar verbinding. Het kan je in beweging zetten, net als bijvoorbeeld angst. Zo kan een gevoel van eenzaamheid een krachtige bron worden voor investeringen in relaties. Om eenzaamheid als signaal te onderzoeken kan het helpen om jezelf de volgende vragen te stellen:
- Hoe groot is de plek die eenzaamheid inneemt in mijn leven?
- Is er een logische reden waarom ik me nu eenzaam voel?
- Is dit een periode van eenzaamheid die ik gewoon even moet doorkomen, of kan – en wil – ik iets doen om de situatie te veranderen?
- Mag het gevoel van eenzaamheid er zijn? Wat heeft dit gevoel van eenzaamheid me te zeggen?
Eenzaamheid is wel een probleem
Eenzaamheid wordt wél een probleem als het te lang duurt, of als je merkt dat je je terneergeslagen gaat voelen. Je kunt dan in een depressie terechtkomen. Hoe zou de je de volgende vragen beantwoorden?
- Beheerst de eenzaamheid mijn gedachten en emoties teveel?
- Knaagt het aan mijn gevoel van eigenwaarde?
- Heb ik er vertrouwen in, dat ik zelf iets aan de situatie kan veranderen?
“Soms voel je je niet zozeer eenzaam door het gebrek aan relaties, maar eerder vanwege gebrek aan diepgang binnen je relaties”
Lees en luister: ‘Onze Westerse obsessie met geluk is een vergissing’



Wat kun je doen? Zes tips!
Wat voor jou werkt bepaal je uiteindelijk zelf. Misschien heb je wat aan één van onderstaande tips:
- Soms is het genoeg om te accepteren dat eenzaam zijn er tijdelijk bij hoort.
- Wees eerlijk over je gevoelens van eenzaamheid. Eenzaamheid onder jongeren is onterecht een taboe. Als je erover durft praten ontdek je waarschijnlijk dat anderen ook over hun eenzaamheid gaan vertellen.
- Zorg dat je niet in een sociaal isolement terechtkomt. Blijf mensen opzoeken. Bedenk bijvoorbeeld iets wat je leuk vindt om te doen, en kijk dan eens of je andere jongeren kunt vinden die daar ook mee bezig zijn, of de activiteit ook wel eens samen willen doen. Dan heb je in ieder geval een gedeelde interesse. Mocht je student zijn en nieuw in een studentenstad zijn neergestreken, kijk dan eens of je je kunt aansluiten bij een studentengroep. Je weet dan zeker dat je in contact komt met mensen die óók behoefte hebben aan contact!
- Soms voel je je niet zozeer eenzaam door het gebrek aan relaties, maar eerder vanwege gebrek aan diepgang binnen je relaties. Vraag je dan af: hoe kan ik mijn relaties verdiepen? Begin met luisteren en het stellen van goede vragen. Doe je telefoon wat vaker weg en geef het contact al je aandacht. Laat jezelf zien en stel je kwetsbaar op.
- Vergelijken heeft geen zin. Je feestende kennis of studiegenoot die elk weekend op social media de foto’s van zijn leuke feestjes post, kan zich net zo eenzaam voelen als jij. Dat weet je niet… Wees sowieso selectief met je social media. Gebruik het eerder als bruggetje naar contact in real life, of om iemand te laten weten dat je aan diegene denkt.
- Als je je al langer eenzaam voelt, of merkt dat de eenzaamheid teveel invloed heeft op je emoties of je gevoel van eigenwaarde, is het een goed idee om hulp te zoeken. Praat met een coach, student counselor of (studenten)psycholoog. Ook bij je huisarts kun je terecht. Dit soort ‘hulpverleners’ kunnen je op weg helpen bij het ontwikkelen van een leven in verbinding. (Neem ook gerust contact op met mij, als je hierover wilt praten. Ik ben beschikbaar voor een kop koffie of een wandeling!)
Wanneer voelde jij je voor het laatst eenzaam?
Oh ja, die vraag zou ik zelf ook nog beantwoorden. Het voelt een beetje als met de billen bloot gaan; dat taboe op eenzaamheid en het gevoel zielig gevonden te worden is ook voor mij blijkbaar een dingetje. Ook al weet ik dat het onterecht is. Maar goed, bij dezen…
Ik voelde me voor het laatst eenzaam toen ik iemand vertelde over mijn droom om een stadsklooster te beginnen. Ik probeer deze droom intussen te verwerkelijken, maar… elke keer als iemand dat niet begrijpt, of erom lacht, voel ik me onbegrepen en eventjes heel erg eenzaam.
Dat voelt dan super rot. Maar ik weet het: het hoort er soms bij. Als je dromen droomt, kun je verwachten dat niet iedereen dat begrijpt. Ik neem het op de koop toe, want stoppen met dromen? Dat gaat ‘m sowieso niet worden!
(Overgenomen met toestemming, Anneriet publiceerde deze blog eerder op LinkedIn)
Voel jij je eenzaam en is er niemand in je omgeving met wie je erover kunt of durft te praten? Je kunt 24/7 terecht bij de vrijwilligers van de Luisterlijn.
Anneriet Boonen
Anneriet Boonen is als lifecoach en student counselor verbonden aan studentenorganisatie IFES Nederland. Ze droomt van een stadsklooster in Tilburg, voor studenten en young professionals. Een plek waar zij zich thuis kunnen voelen, vrienden maken, samen eten, lachen en grappen maken, en studeren/werken. Maar ook een plek waar zij rust kunnen vinden.