Wat leert de coronacrisis ons over liefde?

Baby’s en echtscheidingen, er wordt gegrapt dat dit de opbrengst wordt van de coronacrisis op relatiegebied. Veel stellen werken vanuit huis, al dan niet ook nog kinderen bij de les houdend. Of zien elkaar nauwelijks, omdat één of beiden in de zorg werkt. Er zijn spanningen vanwege de onzekere situatie: verlies van structuur, van inkomen of zorgen om gezondheid. Maar ook: samen een crisis het hoofd bieden, kan je dichter bij elkaar brengen. Hoe zorg je ervoor dat je liefdesrelatie hier sterker uitkomt?

Een blog van relatiecoach Cocky Drost- de Wit, ook interessant voor singles :).

Survival of the Sweetest

‘Hoi Cocky, heb jij misschien relatietips voor al die stellen die in deze barre coronatijden noodgedwongen op elkaars lip moeten zitten?’

Ja, die heb ik wel. Maar eerlijk gezegd word ik wat moe van mijn eigen tips. Een schema maken. Blijven praten. Tijd samen nemen. Evalueren. Aanpassen. Inschikken. Je niet te erg ergeren. Ik bedoel het goed hoor, maar je kunt die tips ongetwijfeld zelf ook wel bedenken. Na een week of twee coronacrisis hebben de meeste huishoudens wel een soort werkbare modus gevonden.
Maar ‘werkbaar’ klinkt natuurlijk niet bepaald intiem. Sterker nog: het klinkt koel, er zit iets van afstand in. Eerlijk is eerlijk: soms is afstand goed, zeker in deze tijden van gedwongen nabijheid. Maar hoe zorg je ervoor dat je daar niet in doorschiet? Hoe behoud je de ‘werkbare’ modus, maar blijf je ook in verbinding met elkaar?

Zelfliefde

Het klinkt misschien vreemd, maar de basis voor verbinding is zelfliefde. De manier waarop je met jezelf omgaat, bepaalt voor een groot deel de manier waarop je met anderen omgaat. Om lief te kunnen zijn voor anderen, is het ook belangrijk dat je lief bent voor jezelf. Wees mild, veroordeel jezelf niet te snel. Gun jezelf ruimte om te blunderen en weer op te staan. Wees zachter voor jezelf, dan word je het ook voor anderen. Dit zit al in heel kleine dingen: de manier waarop je je haar kamt, waarop je tegen jezelf praat, maar ook in de manier waarop je voor jezelf zorgt. Maak je je bed op omdat je jezelf een schoon opgemaakt bed gunt? Of maak je je bed op omdat dat nou eenmaal zo hoort?

Autonomie en verbondenheid

Voor een goede verbinding is het belangrijk dat er een gezonde balans is tussen autonomie en verbondenheid. Als je doorschiet in verbondenheid, ontstaat er een afhankelijke relatie: je laat je geluk en ongeluk afhangen van het gedrag van je partner. Maar schiet je door in autonomie, dan ontbreekt de verbinding en dobber je als twee eilanden los van elkaar door de grote oceaan.

Het klinkt misschien vreemd, maar de basis voor verbinding is zelfliefde

Even voor de goede orde: autonomie is iets anders dan eigenwaarde of zelfwaardering. Autonomie heeft eigenlijk ook weer alles te maken met zelfliefde. Weten wie je bent, zowel qua positieve als negatieve kenmerken – en dat accepteren. Maar ook verantwoordelijkheid nemen voor wat je doet met je emoties of eigenschappen. En van daaruit een keuze maken of een actie ondernemen. Bijvoorbeeld: je bent van nature wat opvliegend. Dan kun je heel hard gaan vechten tegen die eigenschap, maar dat maakt je waarschijnlijk alleen maar heel moedeloos. Je kunt ook heel primair reageren en je omgeving verantwoordelijk maken voor jouw reactie: als zij zich maar koest houden, reageer jij niet opvliegend. Maar een autonome reactie is: erkennen dat je opvliegend bent en als je teveel prikkels krijgt de stilte opzoeken of even gaan wandelen of sporten.

Lees ook: wat leert de coronacrisis ons? Deel 3: kwetsbaarheid

Ergernis

Misschien is het goed om te weten dat een ergernis die jij hebt richting een ander, vooral iets zegt over jezelf. Stel, je ergert je mateloos aan het lakse gedrag waarmee je partner zijn of haar bord niet in, maar óp de vaatwasser zet. Wat is het dan precies dat jou irriteert? Is het de lakse houding van je medegezinsleden, die tegen jou lijken te zeggen: ‘Hahá! Jij mag de zooi lekker weer opruimen, want daar ben jij toch voor?’ Alsof iedereen belangrijkere dingen te doen heeft dan jij. Of irriteert het je, omdat je al zo’n 649 keer hebt gezegd dat het bord ín de vaatwasser moet en je nu het idee hebt dat je kunt roepen en schreeuwen wat je wilt, maar er toch nooit naar je geluisterd wordt?

Irritatie is makkelijk af te reageren op je omgeving: als zij hun gedrag even aanpassen, is jouw irritatie weg. Simpel zat. Maar in de realiteit werkt het meestal anders. Daarom kan het je helpen om eens bij jezelf na te gaan waar je ergernis vandaan komt en of het nodig is om daar eens een goed gesprek over aan te gaan met je naasten. Als je partner zich realiseert dat hij of zij door het opruimen van zijn dan wel haar bord jou veel meer waardering geeft, kan ik me maar zo voorstellen dat het bord er vanaf dat moment met liefde ín wordt gezet. En als jij je realiseert dat ‘bord óp de vaatwasser’ niet betekent dat je niet gehoord wordt of onbelangrijk zou zijn, dan maakt dat jou ook veel milder.

Lees ook: Wat leert de coronacrisis ons? Deel 4: systeemgedrag

Mildheid

Dat is meteen het geheim van ware harmonie: mildheid. Voor een ander, maar zeker ook voor jezelf. Als jij geneigd bent snel te denken ‘dat je toch niets waard bent’ of ‘dat je het toch nooit goed doet’, zul je de acties van anderen ook op die manier interpreteren en word je snel boos. Op anderen, maar ook op jezelf.
Als je mild naar jezelf kunt kijken en kunt begrijpen waarom je soms reageert zoals je reageert en doet zoals je doet, maakt dat jouw kijk op je omgeving ook veel milder. Helaas, je zult niet spontaan veranderen in een ultra-vreedzaam persoon dat niet boos te krijgen is, maar zelfs over die boosheid kun je dan milder zijn tegenover jezelf.

We zitten in een bizarre situatie. Niemand weet hoe lang het nog gaat duren. Niemand weet hoe we hier uit gaan komen. Natuurlijk zorgt dat voor spanning. Dus als het schuurt en lastig is, wees dan niet te streng op jezelf. Maar wees juist liever voor jezelf. Uiteindelijk geef je daar je naaste omgeving de meeste liefde mee.